UZUPEŁNIENIA STAŁE

Wkłady koronowo-korzeniowe

To uzupełnienia stosowane w przypadku zębów leczonych kanałowo. Część korzeniowa wkładu zajmuje oczyszczoną podczas leczenia kanałowego z naczyń i nerwów przestrzeń znajdującą się w korzeniu . Część koronowa odbudowuje zrąb zęba, czyli w zasadzie jego zębinę. Zastosowanie wkładu koronowo-korzeniowego umożliwia odbudowę bardzo zniszczonego zęba poprzez założenie korony protetycznej.

Korony

Korona to uzupełnienie stałe, które jest wykorzystywane do odbudowy mocno zniszczonego zęba. Mogą to być zęby zniszczone przez próchnicę lub uraz, lecz tylko do pewnego stopnia. Aby było możliwe zastosowanie korony, ząb powinien „wystawać” ponad dziąsło przynajmniej na 2–3 mm.

Korony, podobnie jak wkłady koronowe, można wykonać z kilku samodzielnie stosowanych materiałów (stopów metali szlachetnych i nieszlachetnych, porcelany i materiału kompozytowego), jak również z ich połączenia.

Mosty

W przypadku braku zęba istnieje możliwość wykonania mostu. Taki most można opisać jako trzy połączone korony protetyczne, przy czym środkowa jest niepodparta (tzn. nie jest przyklejona do zęba, ponieważ w tym miejscu go nie ma).

Licówki

Licówka to cienkie uzupełnienie protetyczne na wargowej powierzchni zęba (czyli tej widocznej zewnątrzustnie) mające na celu poprawę jego kształtu i koloru.

Licówki mają jedną, podstawową zaletę: nie powodują osłabienia struktury zęba ze względu na to, że w celu przygotowania na nie miejsca ząb szlifuje się tylko w obrębie szkliwa

Niestety nie u każdego można zastosować licówki. W przypadku silnego zniszczenia zęba lub obecności w nim wypełnień (czyli „plomb”), a także, gdy ząb był leczony kanałowo, zaleca się wykonanie korony protetycznej.

UZUPEŁNIENIA RUCHOME

Protezy akrylowe

Protezy akrylowe, czyli w większości wykonane z akrylu (wyglądają jak wykonane z różowego plastiku), są to protezy z założenia śluzówkowe, co oznacza, że opierają się w większości lub w 100% na błonie śluzowej. Niestety wiąże się to ze zmniejszeniem wydolności żucia. W uproszczeniu oznacza to, że każdy kęs trzeba będzie dłużej gryźć.

Dodatkowym problemem może być przemieszczanie się protezy w jamie ustnej, jej „kłapanie” lub podnoszenie się w trakcie gryzienia. Czasami są to jedyne protezy, które można zastosować w przypadku bezzębia .

Protezy szkieletowe

Innym rodzajem protez ruchomych są protezy szkieletowe. Dzięki konstrukcji składającej się w większości z metalu są bardziej filigranowe. Mniejsze wymiary powodują, że są lepiej tolerowane przez wielu pacjentów. Dodatkowo konstrukcja metalowa umożliwia wykonanie podparć, czyli swego rodzaju podpórek na zębach, dzięki którym proteza opiera się głównie na nich, a nie – jak w przypadku poprzednio omówionych protez akrylowych – na śluzówce. Umożliwia to bardziej naturalne obciążanie protez w trakcie żucia, którego wydolność pozostaje zbliżona do żucia za pomocą naturalnych zębów.

Protezy acronowe / termoplastyczne

Są to protezy wykonane z acronu, tworzywa termoplastycznego i elastycznego, który jest najnowocześniejszym osiągnięciem techniki. Acron powstał w wyniku współpracy z polskimi naukowcami. Stosujemy go w miejsce protez nylonowych, acetalowych, szkieletowych i akrylowych.

Najważniejszymi zaletami protezy acronowej są:

• brak widocznych klamer (klamry wykonane z acronu nie niszczą zębów i dziąseł)
• ograniczenie płyty protezy co zwiększa komfort użytkowania
• niewielka grubość i niska waga protezy
• wysoka estetyka protezy (przezierny acron kolorystycznie stapia się z podłożem jamy ustnej
• wysoka wytrzymałość mechaniczna zabezpiecza przed złamaniem czy uszkodzeniem nawet w momencie upadku protez
• możliwość napraw (dostawienie zęba)
  całkowita biozgodność (brak uczuleń i stanów zapalnych) – akceptacja Polskiego Instytutu Leków
• acron jest bezzapachowy i bez smaku
• jednolita struktura acronu zapobiega odkładaniu się płytki nazębnej i rozwojowi bakterii i grzybów i powstawaniu przebarwień
• materiał jest odporny na zmianę temperatur podczas jedzenia.

Protezy overdenture

Ostatnim typem protez ruchomych są protezy overdenture. Są to protezy opierające się w pewnej części na korzeniach zębów lub na implantach. Dzięki temu, podobnie jak w protezach szkieletowych, część obciążeń zgryzowych jest przenoszona na zęby/implanty, a nie w całości na błonę śluzową.